Saturday, October 25, 2008. Selamat datang ke halaman suksis ukm.

شیشه دل را شکستن احتیاجش سنگ نیست. همیشه اینجا رو دوس داشتم و دارم. ولی دیگه چند وقته روند تکراری حوصله مو سر برده. ولی دلیل اصلی من اینه که حس مسکنم اینجا هم همش شده بغض. شده حرفایی که کسی دوس نداره بشنوه. البته میدونم خیلی هاتون اونقدر بامعرفت هستین که تنهام نمیذارین و نظر میذارید واسم و خوشحالم میکنید با حرفاتون.

To know more about Dai People.

پایان این وبلاگ هم سراومده. از اینکه تو این مدت تنهام نذاشتید. آجی گذشت زمان همه چی و درستش میکنه. محدثه تو که دیگه آجی خودمی. آجی سارای خودم واقعا دوست دارم. واقعا ت کی دختر بوووووس. المیرا تو خعلی مهربونی مرسی که میومدی. و با حوصله نوشته هام و میخوندی.

Yang paling tak leh lupe, kena masuk kolam ikan keli yang penuh ngan sisa2 ayam. bau die tak yah cakap la. sape yang masuk tu jerk yang tau. bese la, perut ayam bersepah dalam kolam tu. nasib bek tak suh nyelam dalam tu. tak tau la nak cakap pe. nnt la sambung balik cerita nie.